Γεννήθηκε στην Αθήνα, όμως ζει στον Πειραιά. Σπούδασε ιατρική στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές της στην Αγγλία. Είναι
η πρώτη γυναίκα Ιατρός – Αναισθησιολόγος στην Ελλάδα (1951 – 52) .
Αυτό έγινε με την υπόδειξη του Θεόδωρου Λαμπράκη όταν η Τ.Μ. πήγε στην κλινική
‘Λευκός Σταυρός’ ως τελειόφοιτη της Ιατρικής για να ζητήσει θέση να
εργαστεί. Τότε ο Θεόδωρος Λαμπράκης της πρότεινε με υποτροφία της Κλινικής να
ειδικευθεί στην Αναισθησιολογία, την σχεδόν άγνωστη τότε ειδικότητα. Και
παράλληλα, να εργάζεται και στην κλινική.
Ο πρώτος και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχαν
υποδείξει ο καθένας με τη σειρά του πόσο επιτακτική ήταν η ανάγκη για μια
βελτιωμένη χειρουργική υποστήριξη όπως είναι η Νάρκωση. Αφού μόνον με έναν
ειδικευμένο γιατρό που θα μπορούσε να αναλάβει την αναλγησία και την χαλάρωση
του αρρώστου θα ήταν δυνατόν ο χειρουργός να εργάζεται άνετα χωρίς το άγχος και
της επίβλεψης του αρρώστου. Σε κείνες τις παλιές και δύσκολες εποχές ο
χειρουργός έπρεπε να ρίχνει την ανήσυχη ματιά του και στον ‘ναρκωτή’, όπως
έλεγαν τότε τους αυτοσχέδιους αναισθησιολόγους. Δηλαδή, κάποιος, οποιοσδήποτε,
νοσοκόμος, καθαρίστρια, σε απόλυτη ανάγκη και κάποιος συγγενής ή φίλος του
αρρώστου που είχε λίγο κουράγιο, έμπαινε στο χειρουργείο και με τις υποδείξεις
του χειρουργού κρατούσε την πρόχειρη πάνινη μάσκα και έσταζε από ένα μπουκαλάκι
τις σταγόνες του χλωροφορμίου ή του αιθέρα πάνω της μέχρι κατά κάποιο τρόπο να
ζαλιστεί ο ταλαίπωρος άνθρωπος, ο σφιχτοδεμένος πάνω στο χειρουργικό τραπέζι
για να μην κουνιέται, για να μην παλεύει από την διέγερση που προκαλούσε το
φάρμακο στο πρώτο στάδιο της νάρκωσης.
Οι πόλεμοι λοιπόν, με την πληθώρα των
τραυματιών και την μεγάλη ανάγκη για κάποια χειρουργική επέμβαση, έβαζαν σε
πολλή σκέψη τους γιατρούς. Έτσι, γεννήθηκε η πρόοδος με συνδυασμούς μηχανημάτων
και μεθόδους ναρκώσεως. Η Αγγλία ήταν η πιο προχωρημένη χώρα της Ευρώπης τότε,
στο πεδίο αυτό και σε νοσοκομείο του Λονδίνου, το Hummersmith Hospital, εξασφαλίστηκε από τον Λαμπράκη μια θέση για να ειδικευτεί στο αντικείμενο
αυτό η νεαρή γιατρός.
Θα πρέπει να αναφέρουμε πως, πριν πάει στο
Λονδίνο, για κάποιο διάστημα, είχε μαθητεύσει κοντά στον πρώτο έλληνα
αναισθησιολόγο, τον στρατιωτικό γιατρό, Βύρωνα Μεγαλοοικονόμου και στη συνέχεια
κοντά στον εκλεκτό διευθυντή που είχε γυρίσει από σπουδές αναισθησιολογίας στην
Αμερική, τον Στέφανο Κουρεμένο.
Επιστρέφοντας από την Αγγλία και αφού
προηγουμένως εργάστηκε και ως αμειβόμενη γιατρός αναισθησιολόγος στο νοσοκομείο
Carshalton του Surrey (κοντά στο Λονδίνο), η Τούλα Μπούτου, παρέμεινε πια
αποκλειστικά ως γιατρός στον ιδιωτικό τομέα. Στον Λευκό Σταυρό Πειραιώς αλλά
και πολλές φορές προσφέροντας υπηρεσίες σε πάμπολλες κλινικές του Πειραιά. Και
σε λίγες της Αθήνας.
Παράλληλα με την ιατρική της ειδικότητα, η
γιατρός Τούλα Μπούτου ασχολήθηκε με την λογοτεχνία από νεαρή ηλικία. Η
συναρπαστική ‘ιατρονοσηλευτική ώρα’ έχει περάσει σε πολλά από τα λογοτεχνικά
της έργα. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου. Έγραψε ποίηση, διήγημα, θέατρο,
μυθιστόρημα, δοκίμιο. Έχουν εκδοθεί 20 βιβλία δικά της.
Είκοσι τρία είναι τα βιβλία της σε όλα τα
είδη του λόγου, με πολύ καλή υποδοχή από κοινό και κριτικούς. Ο θεατρικός λόγος
κερδίζει θέση στις προτιμήσεις της. Πολλά θεατρικά της έργα έχουν ανεβεί σε
σκηνές της Αθήνας και του Πειραιά.
Υπήρξε συνεργάτης πολλών περιοδικών.
Ανήκει σε πολλά λογοτεχνικά Σωματεία. Είναι μέλος μεταξύ άλλων, της Εθνικής
Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρίας Ιατρών Λογοτεχνών,
της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, του Ομίλου
για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας κ.α.
Έφορος, από το 2005 έως τον Απρίλη του
2012, του Φιλολογικού τμήματος του Πειραϊκού Συνδέσμου και διευθύντρια του περιοδικού
‘Πειραϊκά Γράμματα’.
Τρία ποιήματά της αποτελούν τμήμα της
διδακτέας ύλης των Μεταπτυχιακών Τμημάτων DES (Diplôme d'études spécialisées,
orientation: Traduction) του Κρατικού Πανεπιστημίου της Mons-Hainaut του
Βελγίου υπό την εκεί καθηγήτρια στην έδρα Νεοελληνικών Σπουδών Ισαβέλλα Μαράτου
– Αργυράκη.
Έργα της
θεατρικά έχουν ανεβεί σε σκηνές αθηναϊκές και παλιότερα στον Πειραιά.
Το 2011 με
πρωταγωνιστή τον Μανώλη Δεστούνη (πρωταγωνίστησε στο μονόλογο "Τα
ρολόγια της ζωής μου" και στη συνέχεια με άλλους ηθοποιούς,
ανέβηκαν δυο μονόπρακτά της, με τίτλο ‘Αν άλλαζαν όλα’. Το ένα απ’αυτά, ο
‘Απολογισμός’ έχει πάρει Α’ βραβείο στο Καλοκαιρίνειο Θεατρικό Διαγωνισμό
Παρνασσού.
Την περίοδο
2012-13 ανέβηκε το νέο της θεατρικό έργο "Μια αμυγδαλιά ανθίζει
στη νεκρή γη. Γεώργιος Δροσίνης: Μια εποχή - Μια παρουσία" στο
Θέατρο Παραμυθίας, στο Τριανόν και σε ειδική τιμητική παράσταση στις 4 Ιουνίου
2013 στο Βεάκειο του Πειραιά. Επίσης στα πλαίσια των εκδηλώσεων Μενάνδρεια
2013 του Δ.Κηφισιάς, στις 9 Σεπτεμβρίου, στο Αίθριο. Πρωταγωνιστής
ήταν ο Μανώλης Δεστούνης ενώ ανάμεσα στους συντελεστές, σκηνοθέτης ο Στέλιος
Γούτης και πρωτότυπη μουσική έγραψε ο Παντελής Θαλασσινός.
Την περίοδο 2013-14 ανέβηκε η επιθεώρηση
που συνέγραψε με τον Μανώλη Δεστούνη, «Καμπαρέ… Ελλάς. Να κλαίς ή να
γελάς» σε θέατρα της Αθήνας με μεγάλη επιτυχία.
Την περίοδο 2014-15 ανέβηκε το κοινωνικό
της δράμα "Το Μυστικό" στο θέατρο Μπρόντγουαιη με
πρωταγωνιστές μεταξύ άλλων το Σπύρο Φωκά και τον Μανώλη Δεστούνη.
Η μικρού μήκους ταινία «Γράμματα
στη Γερμανία» του 2015 (σκην. Αντώνη Μποσκοΐτη και μουσική Ελένης
Καραΐνδρου), γυρίστηκε σε σενάριο δικό της βασισμένο στο διήγημά της «Άρνηση»
από το βραβευμένο της βιβλίο «Το Ρετιρέ».
Για το έργο της έχει πολλές
φορές διακριθεί και βραβευθεί.
μερικές μόνο από τις κριτικές και τις αναφορές
για το έργο και την προσφορά της Τούλας Μπούτου
περισσότερες κριτικές και αναφορές στο έργο της Τούλας Μπούτου
