Μερικές μόνο από τις πολλές και τιμητικές κριτικές και αναφορές που έχουν γίνει στο θεατρικό έργο της Τούλας Μπούτου
(όλες οι φωτογραφίες από την πρεμιέρα της παράστασης "Μια αμυγδαλιά ανθίζει στη νεκρή γη. Γεώργιος Δροσίνης, μια εποχή - μια παρουσία" που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στα θέατρα Οδού Παραμυθίας και Τριανόν τη σεζόν 2012-13)
Θεατρικά
Τρία μονόπρακτα Εκδόσεις Γκοβόστη, 1991
«(…) Τα διάβασα και τα χάρηκα τα τρία
θαυμάσια θεατρικά σου μονόπρακτα.
Πρωτότυπα σε έμπνευση, ενδιαφέροντα
σε πλοκή και μεστότητα σε θεατρική δομή. Έργα ποιότητας με ψυχολογία ηρώων,
συγκίνηση συναισθημάτων (…)
Απρόοπτα εξαλλάσσονται με γοργό ρυθμό, γύρω από ιστορίες που ‘δεν παλιώνουν
ποτέ’ καθώς γράφεις στο προλογικό σημείωμα. Όσο και αν διαφοροποιείται η ζωή
και ο έρωτας και ο πόνος και ο θάνατος κυριαρχούν το ίδιο (…)»
Χρυσάνθη Ζιτσαία
Θεσσαλονίκη, 31.1.94
«Η
θεατρική σας προσπάθεια έχει και στίχους και ευαισθησία και Δράση, που τόσο
είναι αναγκαία για τη Θεατρική Σκηνή. Σφιχτή, νευρώδικη η φράση σας, πάει ίσια
στην καρδιά (…)»
Πίτσα Καπιτσινέα – Μπινιάρη
22.2.1993
«Τα τρία θεατρικά μονόπρακτα της Τούλας Μπούτου, Ο Απολογισμός, Το
τελευταίο τραίνο και Αν άλλαζαν όλα εντυπωσιάζουν με την
καλλιτεχνική τους πληρότητα. Με ενδιαφέρουσα σφιχτοδεμενη πλοκή κεντρίζουν την
περιέργεια, κάνουν τον θεατή να ανυπομονεί με την εξέλιξη του μύθου και πετυχαίνουν
την μέθεξη ιδεών, πράγμα πού επιθυμεί κάθε σωστός συγγραφέας, πού
γράφει, θέατρο ήθους.
(…) Θα μπορούσε να πει κανείς
ότι το θέατρό της είναι δραματοποιημένο διήγημα, όπως συμβαίνει με το θέατρο
του Τσέχωφ, πού ήταν επίσης ένας εξαίσιος διηγηματογράφος,
η δραματοποιημένο μυθιστόρημα, όπως υπήρξε το θέατρο του Πιραντέλο ή των δικών
μας Γρηγορίου Ξενοπούλου και Σπύρου Μελά.
(…) Ο θεατρικός λόγος της Τούλας
Μπούτου δοκιμάσθηκε στο σανίδι και βγήκε νικητής στην αναμέτρηση με το κοινό,
που ποτέ δεν χαρίζεται σε ένα αντιθεατρικό κείμενο, ακόμα κι αν έχει την ποίηση
του λόγου ενός Ν. Καζαντζάκη κι ενός Αγγ. Σικελιανού, που τα έργα τους ποτέ δεν
κέρδισαν το πλατύ κοινό (...)»
Δημήτρης Α. Κράνης
Τα ρολόγια της ζωής μου
(θεατρικό – μονόπρακτο)
«(…) Ο λόγος της εκλεκτής συναδέλφου
στη λογοτεχνία Τούλας Μπούτου κινείται με φυσική μαεστρία (…) Ο λόγος της ρέει…
και ο χρόνος από κοντά… και μόνο, το ‘πάντα’ και το ‘αιέν’ να τον απασφαλίζουν
από πάνω μας (…)
Τα ρολόγια της ζωής μου είναι ένας
μονόλογος που θα κοσμεί και θα πλουτίζει του λοιπού και τη λογοτεχνία μας (την
τέχνη του λόγου) και το ελληνικό θέατρο (…)»
Χρίστος Αδαμόπουλος
εφ. Η Φωνή των Πειραιωτών
21 Ιαν.
2010
«(…)
Η συγγραφεύς, στην ώριμη και πολύχυμη ζωή της, ενεβάθυνε με εξαιρετική και λεπτόλογη
οξυδέρκεια στις ανθρώπινες κοινωνικές σχέσεις, τις οποίες ανέλυσε με αίσθημα
βαθιάς φιλοσοφικής και ανθρωπιστικής ευθύνης. Ο πεπαιδευμένος νους της σε
συνδυασμό με την ποιητική ψυχή της, που πονεί ακατάπαυστα για την πνευματική
ένδεια και την κοινωνική παρακμή, κατόρθωσε με την ανθρωποκεντρική διάσταση του
ρόλου των ηρώων της και με τον εύστοχα και αριστοτεχνικά συμπυκνωμένο, ενίοτε,
φιλοσοφικό, ενίοτε λυρικό ρέοντα λόγο της, να αποδώσει τα μηνύματα που ήθελε η
ίδια να διακτινίσει στους θεατές (…)»
Μάρω Αρχοντή – Βίγλη
16.12.2009
«(…)
Το έργο έχει τόσο ποιητική και ευαίσθητη ροή που καθηλώνει το θεατή (…)‘Ο
πλούτος του χρόνου είναι οι στιγμές του! Μην τις αφήνεις να χάνονται!’, μας
λέει η Τούλα Μπούτου με το κείμενό της, το τόσο ποιητικό (…)»
Μανώλης Δεστούνης
Συνέντευξη στην Άννα
Μπάστα
Εφ. Ο Λόγος
28 Νοέμβρ.
2010
«(…)
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι όταν, σε άσχετη στιγμή, πριν από χρόνια, η Τούλα
Σουβαλιώτη – Μπούτου μας εκμυστηρευόταν την επιθυμία της να ανεβάσει αυτό το
μονόλογο στο θέατρο είχαμε εκπλαγεί από την προσωπική της ερμηνεία. Μια
ερμηνεία που μέσα σε μια σχεδόν ολόκληρη ώρα καθισμένοι στο σπίτι της
απολαμβάναμε τον τρόπο με τον οποίο η ίδια η συγγραφέας ερμήνευε το έργο της,
το πνευματικό της παιδί. Είχαμε μείνει άφωνοι και από το περιεχόμενο του
κειμένου αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο το ερμήνευε – το ζούσε.
Τώρα που το έργο της ανέβηκε στο
Θέατρο Αργώ η ερμηνεία του Μανώλη Δεστούνη ήρθε για μια ακόμα φορά να μας
κατακτήσει μέσα από τα λόγια της συγγραφέως και από τη ζωντάνια της υποκριτικής
του ερμηνευτή (…)»
Νίκος Μέλιος – Ευαγγελία Μπαφούνη
Ιστορικοί
εφ. Τα μικρά Πειραϊκά
τ. 2-3
Σεπ. 2009 – Απρ. 2010
«(…)
Τα ρολόγια της ζωής μου, ένα πολύ
όμορφο έργο, του οποίου τους μονολόγους αποδίδει εκπληκτικά ο ταλαντούχος
καταξιωμένος ηθοποιός Μανώλης Δεστούνης (…) Το έργο, βασισμένο στο ιδιαίτερα
προσεγμένο κείμενο – μονόλογο της συγγραφέως Τούλας Μπούτου που έγραψε το 2008,
είναι μια συνομιλία με το χρόνο και με όλα αυτά που παρασύρει στο πέρασμά του
και που δεν έχει ποτέ τέλος, κι ας ορίζει τον κύκλο της ζωής μας (…)»
εφ. Η
Βούλα και ο κόσμος της
1 Δεκ.
2009
«(…)
Αν και μονόλογος, το έργο κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών με την
υποβλητική ατμόσφαιρα, τους εξαιρετικούς διαλόγους και με τους απόντες να
παρασύρουν τη σκέψη σε μονοπάτια προβληματισμού και αναπόλησης της δικής τους
ζωής (…)»
naftemporiki.gr
28 Δεκ.
2009
Το τελευταίο τρένο
Θεατρικό - μονόπρακτο
Το μυστικό μονοπάτι
Θεατρικό - μονόπρακτο
«Η
διαχείριση της έννοιας του θανάτου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο καταλυτικός
πόνος της απώλειας εγκυμονεί τον κίνδυνο της καταγραφής μιας ζοφερής και
απέλπιδης πραγματικότητας. Η Τούλα Μπούτου (με αυτά τα μονόπρακτα και ιδιαίτερα
με Το Μυστικό Μονοπάτι) κατάφερε να
σύρει στην επιφάνεια του θανάτου την ελπίδα για τη ζωή που συνεχίζεται. Και μας
υπέδειξε, κονιορτοποιώντας τον παραμορφωτικό καθρέφτη των ψευδαισθήσεων, ότι
ακόμα κι αν δεν βρίσκουμε κανένα λόγο να υπάρξουμε για τον εαυτό μας, μπορούμε
θαυμάσια να υπάρξουμε για τους άλλους. Να δαμάσουμε το θηρίο του εγωιστικού
πόνου και να δώσουμε ύψος στην καθηλωμένη ζωή μας με καταθέσεις προσφοράς και
αγάπης. Τι πιο ουσιαστικό!»
Γωγώ Ατζολετάκη
Ηθοποιός - Συγγραφέας
«
(…) Η θεατρική σας προσπάθεια έχει και στόχους και ευαισθησία και δράση (ιδίως
στο Τελευταίο τρένο, που τόσο είναι
αναγκαία για τη θεατρική σκηνή. Στρωτή, νευρώδης η φράση σας, πάει ίσια στην
καρδιά (…)»
Πίτσα Καπιτσινέα – Μπινιάρη
22.2.93
«Αυτή
η παράσταση με έκανε να νοιώθω ότι υπάρχει ακόμη καλό θέατρο και πάρα πολύ
μεγάλοι ηθοποιοί. Κυριολεκτικά γοητεύτηκα»
Καλή Καλό
Ηθοποιός
(για την παράσταση των
δυο μονόπρακτων, στο Θέατρο ΕΛΠΙΔΑΣ, φθινόπωρο 2009)
