Κρόνος και Χρόνος τα παιδιά τους λεν τα τρώνε
Και παραλλάζουν την πορεία της Ζωής.
Μα τι τα θέλεις, η αξία μιας Ανθρώπινης Στιγμής
μπορεί ν’αντιπαλεύει τους Αιώνες
Έχει στιγμές ο Χρόνος, ώρες η ζωή
που ξεχωρίζουν τόσο στη Μονοτονία
μας πλημμυρούν Αγάπη, Ελπίδα, Αισιοδοξία
και αλατίζουν την ανούσιά μας βιοτή.
Κι άσ’τα ρολόγια να σαλπίσουν βήμα ‘Εμπρός’
καθώς στον κύκλο πάνε κι έρχονται ολοένα
Κι ας μην το μπόρεσε ποτέ! Κανένα!
να πλάσει απ’το Χτες ένα αιώνιο Παρόν!
Όμως με σεβασμό στους χτύπους της καρδιάς τους
που μας θυμίζουν πώς διαβαίνει ο καιρός
εμείς ν’αδράχνουμε όση Χαρά και Φως
βολεί να κλέψουμε απ’την περπατησιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου