Χριστουγεννιάτικο Αστέρι
Τ’αστέρι
που ξεστράτισε
στο κύλισμα του χρόνου
Τ’αστέρι
που το δρόμο του
πια νάβρει δεν μπορεί
Έμειν’εκεί
μισοστρατίς
μες στον ουράνιο θόλο
Κι
η λάμψη του αργοπάτητη,
ανέλπιδη, χλωμή
Κι
αυτοί τα χέρια άπλωναν
να ευλογηθούν στο Φως του
Στην
πόρεψή του που έλπιζαν
να βρουν περπατησιές…
Τη
γνώση δρέπουν την πικρή…
Πως στράτα ήταν μία…
Μες
απ’τις εφτασφράγιστες
ανθρώπινες καρδιές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου