Βραδυά της 'Εστίας' στην 'Αμυγδαλιά' και κριτικές για την παράσταση

Η συγγραφέας κ. Τούλα Μπούτου στο κέντρο μιας συντροφιάς εκλεκτών φίλων. Από αριστερά, ο εκδότης της εφ. Εστία κ. Αλέξης Ζαούσης, η ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Ρόδη Κράτσα, ο πρωταγωνιστής της παράστασης Μανώλης Δεστούνης και ο κ. Απόστολος Κράτσας

Από την εμπεριστατωμένη αναφορά του κ. Τηλέμαχου Μαράτου, στο φ. της εφ. Εστία, 29.12.2012 που αφορούσε την παράσταση του έργου Μια αμυγδαλιά ανθίζει στη νεκρή γη, Γεώργιος Δροσίνης: Μια εποχή – Μια παρουσία της Τούλας Μπούτου στις 22.12 στο θέατρο Παραμυθίας 27 σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα και στην οποία είχαν παρευρεθεί επίλεκτα μέλη της δημοσιογραφίας, της πολιτικής και του πνεύματος και ειδικά της εφημερίδας Εστία.

«(…) Εάν τη συγκέντρωση στο Θέατρο Παραμυθίας κάλυπτε κοσμικογράφος θα ερχόταν σε δύσκολη θέση να αναφέρει τα «ονόματα» χωρίς να παραλείψει πασίγνωστους και σημαντικούς. Ούτως ή άλλως όμως η συγκέντρωση δεν ήταν κοσμική. Απόντες οι επιδειξίες ‘δήθεν’ του ημικόσμου που γεμίζουν –και αγοράζουν – τα περιοδικά που γράφονται και διαβάζονται από τους ίδιους και τις κομμώτριες με ικανοποίηση. Το ‘κοινό’ ήταν όλοι καλεσμένοι από την ‘Εστία’ και όλοι αρθρογράφοι και συνεργάτες. Μέσα στο κρύο ήρθαν όλοι πρόθυμοι και καλοδιάθετοι – γνωστοί και φίλοι μεταξύ τους άλλωστε – και γέμισαν την αίθουσα ασφυκτικά.

            Η παράσταση έχει σχολιασθεί αρκετά σε άλλες στήλες. Ο λόγος που επελέγη από την ‘Εστία’ ήταν για να τιμήσει την μνήμη του γλυκού, λυρικού ποιητή Δροσίνη πού ήταν ο ίδιος ιδρυτής της εφημερίδας. Αυτό το κείμενο δεν έχει θέση θεατρικής κριτικής. Απλά πρέπει –ειλικρινώς – να γράψω, ότι η βραδιά πέρασε ευχάριστα. Γρήγορα περάσαμε στην εποχή και την παρουσίαση της ζωής του συμπαθέστατου ποιητή, τόσο διαφορετική από αυτό που βλέπαμε έξω από το θέατρο. Το κείμενο και η εκφορά του λόγου βοήθησε αλλά και η φυσική ομοιότης του πρωταγωνιστή Μανώλη Δεστούνη και ο εκφραστικός του τρόπος. Είμαι βέβαιος ότι –ιδίως οι παλαιότεροι – συγκινήθηκαν σε μερικές στιγμές (…)»

Το άρθρο του κύριου Κ.Α. Οικονόμου με τίτλο Μια βραδυά στο κέντρο της Αθήνας από το ίδιο φ. της εφημερίδας:

«Ήταν μια βραδυά μεστή αναμνήσεων, συγκινήσεων και κυρίως ελπιδοφόρος. Διαπερνούσε την ατμόσφαιρα και κυριαρχούσε η σεμνότης και η ήρεμη αποφασιστικότης που ξεπηδάει από τη βαθειά πεποίθηση σε άλλες αξίες και η τόλμη της εφαρμογής των στην καθημερινότητα με συνέπεια και ανεξάρτητα των εμποδίων που παρουσιάζονται στη διαδρομή.

            Είναι χαρακτηριστικό το ύφος των τρόπων και της επικοινωνίας στις περιπτώσεις αυτές. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, μεγαλοστιμίες και επικοιωνιακά τερτίπια ή οικογένεια της «Εστίας» ακολουθούσα μια ιδέα της οικοδέσποινας εκάλεσε την ευρύτερη οικογένεια – αρθρογράφους και συνεργάτες της εφημεριδας στο μικρό θεατράκι της οδού Παραμυθίας με την ευκαιρία των παραστάσεων θεατρικού έργου σχετικού με τον ιδρυτή της Γεώργιο Δροσίνη, Μια αμυγδαλιά ανθίζει στη νεκρή γη, Γεώργιος Δροσίνης: Μια εποχή – Μια παρουσία της Τούλας Μπούτου.

            Προσήλθαμε με την πεποίθηση ότι θα βρισκόμαστε σε μια οικεία ζεστή ατμόσφαιρα για να τιμήσουμε αφενός μια πολυσχιδή προσωπικότητα και αφετέρου την πραγμάτωση της διατήρησης ενός μέσου επικοινωνίας, το οποίο ακριβώς λόγω των αξιών που πιστά και αταλάντευτα υπηρετεί, εξακολουθεί καίτοι ‘εφημερίς’ να ξεπερνά το ‘εφήμερον’ ώστε ν’αποτελεί σημείο αναφοράς της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της πατρίδας μας. Από το 1894 ότε έλαβε τη μορφή ημερησίας εκδόσεως αδιαλείπτως μέχρι σήμερα.

            Χάρι στην αφοσίωση στο στόχο και τις ικανότητες της ‘στενής’ οικογένειας διατηρεί μέσα σ’ένα ελάχιστα φιλικό περιβάλλον, την αυτάρκεια εκείνη που προϋποθέτει η ελευθερία των απόψεων, των λόγων και των έργων. Δύσκολος ο δρόμος. Ελπιδοφόρο όμως το μήνυμα που εκπέμπεται. Εμείς, οι φίλοι και συνεργάτες ευχαριστούντες για την τιμή που μας έγινε είχαμε την δυνατότητα να ‘γεμίσουμε τις μπαταρίες μας’. Η συνέχεια επί του… πιεστηρίου».