ΣΕ ΜΙΑ ΔΡΟΣΟΠΗΓΗ

Πηγή μου, πάρε με κοντά μες στο τρεχαλητό σου.

Με το γλυκοτραγούδι σου και το μουρμουρητό σου.

Τ΄αχνάρια που τα χάραξες με την περπατησιά σου.

Τις ασημιές αναλαμπές που πλέκεις στη δροσιά σου.

Και δε με νοιάζει όθε να πας κι ούτε ρωτώ που τρέχεις.

Κι ούτε στιγμή θα στοχαστώ για με τι θ΄απαντέχεις.

Εσέ η ζωή σου άπειρη. Το "σήμερά" σου πάντα.

Αμέτρητές σου οι σημαδιές στου χρόνου τον εξάντα.

Κι εμέ η ζωή μου μια μικρή σταγόν' απ΄τα νερά σου.

Κι έτσι ακριβή ως θα κυλά μες στην ανασαιμιά σου!

Έτσι ως θα μπορεί να χαίρεται, να ζει και ν΄αυγαταίνει.

Δροσιά από τη δρόσο σου. Δύναμη π΄ανασταίνει.

Πάρε, πηγή μου, ένα φτερό στ΄ανέμου την κρυάδα

και πλάσε το ηλιοφώτισμα, του φεγγαριού λαμπράδα.

Κι άσε μαζί σου να κυλώ, να χάνομαι στα μάκρη.

Ταξίδι ονειροπλάνταχτο που δε γνωρίζει άκρη...

Τούλα Μπούτου

Nympheas VI by Claude Monet