Διαγωνισμός «Κάλλους»!

Στην οθόνη της ΤιΒι αντικρίζω ένα μπουκέτο από 15 νέες γυναίκες με απλόχερα χαρισμένα τα «πρόσκαιρα» θεϊκά δώρα της ομορφιάς στο εκφραστικό τους πρόσωπο, της γραμμικής τελειότητας στα καλοστημένα κορμιά τους. Δυο τρεις άντρες (;) με ιδιόμορφο look  και ισάριθμες γυναίκες με ανάλογα προσόντα ήταν οι κριτές για το διαγωνισμό που εκφωνούσαν και εξηγούσαν. Ένα πολύ «σοβαρό» και «σκληρό» διαγωνισμό για την επιλογή ενός αριθμού από τις υποψήφιες για να στολίσουν με τις φωτογραφίες τους τα κορυφαία περιοδικά μόδας. Τις επιδείξεις σε πασαρέλες, διάφορα δρώμενα μόδας, κορυφαία καταστήματα πολυτελών ενδυμάτων κ.ο.κ. Τα βραβεία που υπόσχονταν ήταν αξιόλογα όμως ο διαγωνισμός σαν θέμα ήταν τραγικός. Οι κοπέλες ήταν ντυμένες με πολύ πρωτότυπα ρούχα, στο δε πρόσωπό τους, δέσποζαν τα βαμμένα κατάμαυρα χείλη τους, τα υπογραμμισμένα ανάλογα μάτια τους και η έκφρασή τους που σε καμία δεν ήταν ανάλογη με τα νιάτα και την ομορφιά τους.

Αυτές λοιπόν έπρεπε να αντιμετωπίσουν, κάθε μια με τη σειρά της, ένα ζωντανό μελίσσι που θα εξαπολυόταν εναντίον τους. Έπρεπε να είναι εντελώς ακίνητες χωρίς καμιά έκφραση δυσαρέσκειας ή πόνου στο πρόσωπό τους και να υπομένουν τον περίπατο των εντόμων πάνω τους. Μόνο στα ρουθούνια και στους ακουστικούς πόρους από ένα μικρό κομμάτι βαμβάκι για προστασία.

Οι κριτές με «σοβαρότητα και περηφάνια», μας πληροφορούσαν πως τα ωραία σκουλαρίκια στ’αυτιά τους ήταν καμωμένα από υλικό ειδικό για να προσελκύει τις μέλισσες.

Το θέαμα άρχισε μόλις η κυψέλη άνοιξε και τα συμπαθητικά, χρήσιμα όμως επικίνδυνα έντομα αφέθηκαν ελεύθερα να ορμήσουν εναντίον των κοριτσιών. Ομολογώ πως ήταν ένα από τα πιο οδυνηρά θεάματα που έχω δει. Μου θύμισε τις ταυρομαχίες. Στα νεανικά πρόσωπα, γύρω απ’τα μάτια, πάνω στα χείλη, στο μέτωπο, στον τράχηλο, το μελισσολόι να περιφέρεται και ανενόχλητη απ’όλα αυτά η παρουσιάστρια να ερμηνεύει την εικόνα για το κάθε ανθρώπινο θύμα, να συμβουλεύει, να τονίζει πόσο ακίνητη και άφοβη και αδιάφορη όμως και εκφραστική πρέπει να είναι για να διεκδικήσει τη νίκη. Κι ένας μαύρος κριτής να παρατηρεί και να διορθώνει τη στάση του χεριού μιας κοπέλας, να την προτρέπει να είναι τόσο ψύχραιμη ώστε να μην μαντεύει κανείς ότι μπορεί να αισθάνεται φόβο και όμως εμείς οι θεατές διακρίναμε χαμόγελα ψεύτικης ευδίας και στην καμπύλη των χειλιών την προσπάθεια του χαμόγελου.

Παρατηρούσα και απορούσα και σκεπτόμουν. Πώς είναι δυνατόν οι μητέρες αυτών των πλασμάτων να βλέπουν στην τηλεόραση το παιδί τους να υφίσταται αυτό το απερίγραπτο μαρτύριο; Και να είμαι και γιατρός και να γνωρίζω πως υπάρχει πιθανότητα κάποιο από τα νέα αυτά παιδιά να είναι αλλεργικό σε τσίμπημα μέλισσας και αν συμβεί κάτι τέτοιο, πολύ πιθανόν να είναι μοιραίο γι αυτό το παιδί. Έχω δει να χάνεται νέος φίλος μου όταν οδηγώντας, δέχθηκε την επίθεση μιας μέλισσας που μπήκε από το ανοιχτό τζάμι και τον τσίμπησε στο μάγουλο. Και οι κριτές να μιλάνε με ψυχραιμία, γιατί το χεράκι της τάδε είχε σπασμωδική στάση αντί να είναι χαλαρό ως και χαρωπό, γιατί τα ματάκια της άλλης να φαίνονται σαν δακρυσμένα, γιατί ο λαιμός μιας τρίτης να έχει γείρει σα να θέλει να αποφύγει την επαφή…

Κάποια από τις κοπέλες στο τέλος αυτής της απαράδεκτης τελετής, είπε πολύ θυμωμένη, πως είναι κάτι που δεν θα το επαναλάβει ποτέ στη ζωή της με οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Οι άλλες περίμεναν υπομονετικά, καρτερικά να δούνε αν συγκαταλέγονται στον κατάλογο των επιτυχημένων (πρώτο βραβείο 100 χιλ. δολαρίων αλλά και πολλά ακόμα βραβεία). Όμως στα προσωπάκια τους, τα ίχνη που άφησε αυτή η ώρα είχαν αποτυπωθεί και μαρτυρούσαν την αγωνία που πέρασαν που θα ζύγιζε πάρα πολύ στις πολύ δυσάρεστες αναμνήσεις της ζωής τους.

Ας ευχηθούμε να βρεθούν τρόποι πιο καλαίσθητοι, με πιο ευχάριστο θέαμα, πιο χρήσιμοι για την ψυχολογία μας που τόσο βάλλεται τα τελευταία χρόνια για να προωθούν τη μόδα και τα παρελκόμενά της.