Ποίημα από την ποιητική συλλογή "Γλυκόπικρες νότες"
«Είσαι το
δροσερό μου αεράκι.
Ο ήλιος που
φωτίζει τη μέρα μου.
Η
δροσοσταλίδα τις νύχτες μου».
Αυτά μου
έλεγες κι εγώ κουνούσα το κεφάλι.
«Δεν μπορώ
να σε πιστέψω» σου αποκρίθηκα.
«Μα γιατί;
Γιατί, αγάπη μου;
Δεν
καταλαβαίνεις πώς νιώθω;».
«Ακριβώς
επειδή αισθάνομαι πώς νιώθεις,
δε θέλω να
σε πιστέψω, ηλιαχτίδα μου».
της Ευφροσύνης
Χαντζούλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου