Αναδημοσίευση ποιήματος: "Τι είναι η ποίηση"

Με αφορμή την λάθος δημοσίευση του ποιήματος της Τούλας Μπούτου, σε γνωστή εφημερίδα αναδημοσιεύεται ξανά το ποίημα της. 

Η δημοσίευση του ποιήματος, περιελάμβανε μαζί και αναφορές σε αποσπάσματα που έχουν γράψει άλλοι ποιητές όπως αυτό που είχε γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης: "Ποίηση - Τίμιο ξύλο των αιώνων"

Το λάθος ήταν πως δημοσιεύτηκε ως ποίημα που το έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης μαζί με φωτογραφία του.

Για του λόγου το αληθές όμως, το ποίημα "Τι είναι η ποίηση" περιλαμβάνεται στην συλλογή του βιβλίου της Τούλας Μπούτου  Σπαράγματα  το οποίο εκδόθηκε το 1999.

Τι είναι η Ποίηση
Ποίηση είναι η φευγαλέα αποτύπωση των ιριδισμών
        στη σκοτεινιά μιας ατέρμονης λίμνης.
Απαύγασμα ανέσπερου φωτός στη νυχτερινή κατάφαση
Είναι το αποτύπωμα της αιωνιότητας
        στα καθημερινά μας βήματα 
        και επένδυση μαγείας στη χειροπιαστή μας πεζότητα
Η ποίηση - νανούρισμα στη βρεφική μας κλίνη 
        μ' ένα τραγούδι αέναης ανατολής
        και μια κραυγή διαμαρτυρίας στ' αδιέξοδα
Είναι η σωσίβια λέμβος στα εσαεί ναυάγια
Πανάλαφρη ευλογία
        στο καταπιεστικό βάρος της καθημερινότητας
Απελευθέρωση από τα γήινα δεσμά
        για μια αύρα και μέθεξη με το Θεό
Το αιώνιο ξημέρωμα από την κάθε νύχτα
Η Ποίηση είναι το ένδυμα της Διάρκειας
        στην αποδημία των Καιρών. 

Τούλας Μπούτου

Ποίηση - Τίμιο ξύλο των αιώνων
                            Οδ. Ελύτης

Ποίηση = εικόνα της αιώνιας Ιδέας (Imago dell aeterna idea)
                            Διον. Σολωμός

Εγκύμων μυρίων κόσμων ο ποιητής είναι σαν γυναίκα που κυοφορεί και πρέπει να γεννήσει για να ελευθερωθεί
                            Φρειδερίκος Νίτσε

Μένοντας παιδί γίνεσαι ποιητής
                            Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα

Η ποίηση είναι ένα μυστικό που όπως κάθε μυστικό θα έχανε τη μαγεία του αν εξηγιόταν λογικά. 
                                Τάκης Βαρβιτσιώτης

Η ποίηση είναι οι λέξεις. Όχι ιδέες. Όμως οι λέξεις δεν είναι φορείς των ιδεών;
                                Στεφάν Μαλαρμέ

Περισσεύει ο ποιητής στην εποχή μας; Σ' αυτή την εποχή της πενιχρότητας" (αναρωτιέται ο Χαίντερλιν). Όμως ο Ελύτης αποκαλεί την Ποίηση τίμιο ξύλο των Αιώνων! Κάτι λοιπόν σαν φύλακας - άγγελος στην καθολική μηχανοποίηση των καιρών. Μια υπόσχεση Διάρκειας στην τραγική προσωρινότητα. Το αποδεικνύει η ιστορία τη Ποίησης. Η πορεία της μέσα στην Ανθρώπινη Πορεία.
Λέει ο Γιουρσενάρ: Δεν είμαι σίγουρη πως η ανακάλυψη τη Αγάπης είναι πιο σημαντική από την ανακάλυψη της Ποίησης.
Όμως ούτε η Αγάπη, ούτε η Ποίηση ανακαλύφθηκαν. Γεννήθηκαν μαζί με τον Άνθρωπο, είναι κάτι από το DNA το ριζωμένο μέσα στο σύμπαν των κυττάρων του. Μπορεί να αλλάζει μορφές, σχήμα, ανάλογα με τις επιρροές των καιρών και του περιβάλλοντος, όμως κάθε φορά θα είναι η Ποίηση. Όπως και η Αγάπη, είναι η πληγωμένη από την αγριότητα των καιρών, όμως είναι ακόμη πιο πολύτιμη, σαν το χρυσάφι, το πεσμένο στο βούρκο που όμως μόλις το ζεστάνεις στη χούφτα σου θα ξαναγίνει ένας Ήλιος.