AΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ

Αυτός ο κόσμος μας…
     Πότε και πώς θα αλλάξει;
αυτός που έμαθε πια να βυθίζει το βήμα
στα ίδια μονοπάτια τα χαραγμένα
από τους αλάθητους καιροσκόπους της ελπίδας
Να πλέει αμέριμνος σε θάλασσες χιλιοσπαρμένες
με τ’ απόβλητα των πριν από κείνον πλανεμένων ταξιδιωτών
      Που συνήθισε να χορταίνει την πείνα του
με φανταστικά εδέσματα ευεξίας και ανάπτυξης
      Και τη δίψα του
με άνυδρα υποκατάστατα δροσιάς
      Αυτός ο Κόσμος μας!
Ο ειδυλλιακός. Ο Ματωμένος. Ο Μέγας!
Ο εθισμένος στις σιωπές και τη σφαγή των Αγγέλων
     και ορχούμενος
σε συναυλίες πρωτόφαντων Δαιμόνων
Κι έχει πια απωλέσει τα βότσαλα ενός Γυρισμού
Εκείνα τα σπαρμένα ένα ένα από την αθώα παλάμη του κοντορεβυθούλη
     για τη σίγουρη επιστροφή
μεσ’ από το δάσος των Παραμυθιών     
Και μόνον του ενστίκτου η Σοφία
ίσως και κάποιο κύτταρο κλωνοποιημένο απ’ της Αγάπης
     το κατάξερο δεντρί
μπορέσουν να σημάνουν κάποτε
την απαρχή μιας Νέας Οδοιπορίας
έσχατο καταφύγιο
     κάποιας χαμένης Ανθρωπιάς

Τούλα Μπούτου