«Αι ειδοί του Μαρτίου»

Στην αναγγελία των θεαμάτων της τηλεοράσεως, το έτος 2014, υπήρχε ένα έργο με τίτλο «Αι ειδοί του Μαρτίου». Επειδή ομολογώ δεν ήμουν γνώστης της σημασίας αυτής της λέξης και επειδή ήθελα να δω το έργο, κατέφυγα στα εγκυκλοπαιδικά λεξικά και βέβαια αφού είχα στην κατοχή μου και τα πιο σύγχρονα. Δεν βρήκα την ερμηνεία της λέξης. Τότε κατέφυγα στο παλιό Λεξικό της Πρωίας (οικογενειακό κειμήλιο). Και ενημερώθηκα πλήρως. Ήταν ρωμαϊκή αργία και θύμιζε την αποφράδα ημέρα της 15 Μαρτίου του 44 π.Χ. όταν δολοφονήθηκε ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ. Έτσι παρέμεινε στην ιστορία. Και σήμερα ακόμη μπορεί να χρησιμοποιηθεί, όταν θέλουμε να μιλήσουμε προφητικά για κάποια αποφράδα ημερομηνία. Η λέξη προέρχεται βέβαια από το λατινικό “idus”, όμως δεν παύει να συνδέεται με την ατέρμονη σε πλούτο και έννοιες ελληνική μας γλώσσα.

Σχετικό με τις ειδούς είναι και το ωραιότατο ποίημα του Κ. Π. Καβάφη “Μάρτιαι Ειδοί” που αρχίζει έτσι:

Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.

Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις

αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις

να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,

τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.

Και θα μπορούσε να ταιριάξει σε πολλές σύγχρονες ιστορίες που ζούμε τώρα.

Διότι δεν πρέπει να ξεχνούμε, πως η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται και η ποίηση που την εκφράζει δεν απειλείται από χρόνο και λησμονιά, όταν είναι γνήσια, όπως του Κ. Π. Καβάφη.